Dehydratacja krążków międzykręgowych to dolegliwość spowodowana uszkodzeniem dysku, którego najczęstszą przyczyną jest choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, a także procesy starzenia się organizmu. Dehydratacja krążka międzykręgowego kręgosłupa oznacza zmniejszenie zawartości wody w dysku, w wyniku czego krążki obniżają swoją wysokość. Dehydratację krążków międzykręgowych najczęściej pojawia się w odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa. Schorzenie to diagnozuje się na podstawie rezonansu magnetycznego.
Odwodnienie krążków międzykręgowych może nie dawać żadnych objawów, jednak w części przypadków towarzyszy jej ból kręgosłupa, sztywność oraz objawy rwy kulszowej, barkowej lub udowej.
Dehydratacja krążka międzykręgowego może być spowodowana przepukliną kręgosłupa. W takim wypadku jądro miażdżyste zostaje wyciśnięte na zewnątrz dysku i może uciskać na korzenie nerwowe. Prowadzi to do powstania promieniującego, palącego lub elektrycznego bólu, czyli rwy. Jej rodzaj zależy od poziomu i odcinka kręgosłupa:
Chory w pierwszym etapie leczenia (o ile dehydratacja krążków międzykręgowych nie jest bardzo zaawansowana) otrzymuje pomoc w postaci rehabilitacji i zabiegów fizykoterapeutycznych takich jak naświetlanie laserem, lampą Sollux oraz zabiegi z zakresu elektroterapii. Celem fizykoterapii jest ulga w dolegliwościach bólowych oraz stabilizacja i korekta położenia przesuniętej części krążka międzykręgowego.
Pacjent powinien samodzielnie wykonywać ćwiczenia stabilizujące kręgosłup i zredukować masę ciała. Szczególnie zalecane przy dehydratacji krążków międzykręgowych jest pływanie, które pomaga wzmocnić mięśnie przydatne w stabilizacji kręgosłupa.